دِل دے اندر، سوڑ اے مَولا
خَورے کاہدی، تھوڑ اے مَولا
ہر کوئی میری میری کردا
اپنی اپنی، دوڑ اے مَولا
ساہ مُکّن، تُوں راضی ہوویں
مَینُوں تیری، لوڑ اے مَولا
اَیہہ زندگی، تے لَنگھ جاوے گی
اَوکھا اگلا، موڑ اے مَولا
زہر ورگی نُوں، مِٹّھی کردے
اندر جہڑی، کَوڑ اے مَولا
تیرا ناں، بن جائے وظیفہ
ہر دُکھ دا ایہہ، توڑ اے مَولا
منگتے دا تُوں، کاسّہ بھر دے
تیرا کوئی، جوڑ اے مَولا؟